Ellie Mitchell scrolde door haar Facebook toen een foto van een lieflijk uitziende zwarte hond haar aandacht trok. De hond had slappe oren en een grijs gespikkeld gezicht. Het onderschrift op het bericht bij de foto luidde: "Elf jaar lang over het hoofd gezien." In het bericht geschreven door het asiel in New Orleans stond dat het een van de oudste honden in het asiel was.
Vanessa werd in 2012 als puppy in het asiel achtergelaten, als slachtoffer van de verhuizing van haar baasjes. Helaas bracht ze het grootste deel van haar leven door in een kennel in Villalobos, een opvangcentrum voor pitbulls, te midden van honderden andere honden, met maandelijks ongeveer 50 adopties. Vanessa bleef echter onopgemerkt en kwam keer op keer langs.
Ruim tien jaar lang was Vanessa's leven opgesloten in een opvangcentrum. Ondanks dat het asiel elke maand ongeveer 50 honden adopteerde, werd Vanessa herhaaldelijk over het hoofd gezien door potentiële adoptanten.
Op 14 juli ontdekte Mitchell Vanessa's grote bruine ogen en hoorde haar verhaal. "Ik zag haar lieve gezichtje, en mijn hart ging gewoon naar haar uit", vertelde Mitchell, en "het maakte me verdrietig om te denken dat ze haar hele leven zonder familie had geleefd."
Met haar drie andere reddingshonden vond Mitchell dat Vanessa er perfect bij zou passen. Ze diende snel een adoptieaanvraag in voor Vanessa.
Tia Torres, de oprichtster van het opvangcentrum, was verbaasd toen Mitchells aanmelding binnenkwam, slechts 30 minuten nadat Vanessa's verhaal op Facebook was geplaatst. Daar bleef het niet bij; al snel stroomden er talloze andere adoptieaanbiedingen binnen.
"Ze is een heel lieve hond zonder gedragsproblemen, maar buiten haar schuld werd ze gewoon over het hoofd gezien", legde Torres uit. "Tot nu toe heeft niemand haar ooit opgemerkt."
Het opvangcentrum, Villalobos Rescue Center, kreeg bekendheid door de Animal Planet-show 'Pit Bulls & Parolees', waarin de levens van hervormde vrijwilligers en de honden waarvoor ze in het opvangcentrum zorgden, werden getoond.
Vanessa's reis begon in 2012 toen ze tijdens een zinderende zomermiddag werd afgezet bij het asiel. Een echtpaar liet haar achter in een afgesloten verhuiswagen achter, als een afgedankt meubelstuk. Torres herinnert zich dat Vanessa toen ongeveer twaalf weken oud was en uitgemergeld.
Torres deed heel haar best om te laten zien hoe geweldig Vanessa kon zijn als senior gezelschapsdame, maar mensen merkten haar nog steeds niet op. Torres zorgde er zelfs voor dat Vanessa buiten rondhing met een medewerker van het opvangcentrum, in de hoop dat ze zich meer op haar gemak zou voelen en toch een kans zou hebben om een nieuw huis te vinden.
Na elf lange jaren kreeg Vanessa eindelijk de aandacht die ze verdiende. Torres erkende Mitchells oprechte interesse en eerdere band met het asiel en zag haar als een ideale kandidaat om Vanessa te adopteren.
Vanwege Mitchells vriendelijkheid en toewijding zullen Vanessa's laatste jaren haar gelukkigste zijn. Of Vanessa nu bij iemand op schoot wil zitten of ontspannen op een comfortabele bank, Mitchells voornaamste doel is haar veel liefde te geven en voor haar te zorgen. Hij wil ervoor zorgen dat Vanessa gedurende deze tijd echt gelukkig is.
'Ik wil gewoon dat haar laatste jaren de beste jaren worden die ze ooit heeft gekend', zei Mitchell. "Vanessa heeft het zeker verdiend."
Bron: Gratis, Cathy. De Washington Post, 5 augustus 2023 Ingetreden op 6 augustus 2023 om 14:21 uur
